Z początkiem tego roku w Rosji zakończyła się „republika weimarska”.
Nowa retoryka, obliczona na podbudowanie ego przeciętnego Rosjanina i wywołanie zamętu w aksamitnych salonach Europy przynosi owoce. W jak najbardziej demokratycznej procedurze rosyjski demos oddaje swój los w ręce wodza, Wladymira Wladymirowicza Putina (85% poparcie). Jego natchnione myśli i śmiałe czyny rekompensują Rosjanom upokorzenia po przegranej rywalizacji z Zachodem. Naród rosyjski został zmuszony do wyrzeczenia się dominacji nad państwami dawnego bloku sowieckiego i tego, nawet po dużej wódce, nie przeboleje. Tak jak utrata przez Niemcy Alzacji i Lotaryngii po I wojnie światowej, tak utrata terytoriów „bliskiej zagranicy” i rozszerzenie NATO domaga się zrównoważenia, rekompensaty i rewanżu. Anschluss Krymu jest faktem, wojna mająca przywrócić „Pax sovietica” trwa, pierwsze parteitagi już się na Krymie odbyły. Czas wyjąć rękę z nocnika.
